o duende do muiño

visitando o outro dia os muiños do río xesteiras, no concello de culleredo, nun dos que restauraron e están abertos(gracias a patada que lle debeu de dar algun a porta, non porque o concello de culleredo decidise deixalos abertos) saquei unhas fotos co flash da camara posto, a modo de iluminacion, e o pasar logo as fotos na casa descubrín esto nunha delas. Excuso decir que quedei sin palabras. habera que voltar de novo cunha linterna a ver si ainda sigue ali o duende do muiño.

vida sosegada?

nun dos claustros do mosteiro de samos atopamonos ca fonte das nereidas, e unha fonte moi ben tallada e esbelta, un traballo dos bos canteiros que sempre tivemos nesta terra de uvas e granito(parafraseando o título do libro de viaxes da escritora inglesa nina epton)pero non non enganemos, estamos nun mosteiro de clausura masculino, que fai alí unha fonte cunhas nereidas cuns peitos tan chamativos, e eses canos fálicos que saen da boca das nereidas? quen sería o abade nesa época......

ferroleando

encantame esta foto porque ben a ser unha metafora da cidade de ferrol. pobre cidade departamental, está de capa caida, perdendo poboación. Menos mal que todo queda en casa e o mesmo paso que ferrol perde naron vai gañando e xa casi ten tantos habitantes coma vilagarcia que para min non deixa de ser a octava cidade de galicia. Gustame ferrol pq é diferente, xa cando entras nela e te atopas co populoso barrio de caranza, que mais parece un barrio dunha grande cidade coma madrid ou barcelona que dunha galega de 75000 habitantes. Despois o barrio da magdalena, ata que se creou no seculo dazaoito dame a min que non existian ruas tan rectas nesta terra nosa. pero o que mais me gusta de ferrol e o parque reina sofia que está cheo de pavos reais. entrar nel e unha experiencia do mais onírico sobre todo se viches al peliculas de emir kusturica. o principio ves un ou dous pavos alí e non che chama tanto a atención, pero de repente miras para unha das arbores porque che pareceu ver que algo se movia e atopaste que arriba dela hai outro pavo real mais, miras para o do lado e ves a outro mais e é xa cando empezas a alucinar, despois segues andando e atopaste a mais pavos paseando a sua bola mirandote indiferentemente como pasando de ti, e xa chegando o edificio que ten o parque nun lado e que creo que é a oficina de medio ambiente do concello( que mellor lugar para poñela non) ves que polo tellado pasea outro pavo real pavoneandose diante tua como dicindo: sube se eres capaz.

arbores de pedra

A dia de hoxe ainda non sabemos que significan as espirais de pedra que atopamos talladas nas rocas de Galicia, eses circulos concentricos tan alucinantes e que se repiten en moitas partes da terra. Ou quizas si? hai vai a miña humilde teoría, veuseme a cabeza unha tarde de vrao cando andabamos a visitar campolameiro, un bonito concello do interior da provincia de pontevedra. Son ARBORES!!! fixadevos ben cando vexades un. cada circulo concentrico representa que a arbore vai crecendo, son as ramas, e o fio que sae do interior e o tronco. e o burato central representa a semilla. Ten moita loxica(ou eu polo menos lla atopo) que sexan arbores, das que sacaban alimento, combustible para o lume, e madeira para construir casi todolos seus utensilios. menos mal que este blog non o lee casi ninguen e que a miña humilde opinión e personal. ademais, se representaban animais e o velos sabemos que son animais, representaban armas, e o velas vemos que son armas, pq as espirais ian a ser mapas astronómicos de medición?, por non decir zonas de contacto ufologico.... fai 5000 anos non se paraba tanto a xente a andarse con andrómenas celestes, a vida era moi dura para perder o tempo. a maxia estaba nos propias arbores, e nas augas e mais nunha terra como a galega. PD: está e unha opinion personal e intransferible jajajaja

a que hora pasa o que vai para coruña?

Sempre que pasei polo concello de cambre o primeiro que se me ven a cabeza e o bosque animado, a que eu personalmente considero a mellor novela sobre galicia, ainda que esté escrita en castelán. onde andará o fendetestas? e tanta a sua sona que moitas veces que te pos a falar con xente maior sobre bandoleiros, creen realmente que era un de verdade. pero por desgracia, se lle sacamos o pedazo pequeno da fraga de cecebre, a via do tren e algun toponimo mais que se mencionaba no libro como lema ou orto nada nos leva a pensar que no cambre de hoxe en dia está ambientada a novela de fernandez florez, pero logo un dia, pasas por cambre pq che queda de camiño para outro sitio, miras para unha marquesina e ali de supeto aparece o bosque animado con toda a sua maxia. pq si non estuveramos en cambre diriamos: que carallo fai un parauguas e un gato esperando o bus?

burro dis?

e din que o burro e burro? jajaja non será o reves? para mostra esta foto. quen é o que traballa e quen está tirado no campo disfrutando do solete. Seran felices on animais? sempre me pregunto o mesmo cando vexo algun no campo

torres do allo con cebola

A las afueras de Baio, en el concello de Zas, encontramos las torres do allo, un bonito ejemplo de pazo renacentista en terras da costa da morte. Siiiiiiiiii!!!! no nos engañemos, lo que mas llama la atención no es que sea renacentista, sino su nombre allo, ajo en gallego, pero lo mas gracioso es que si seguimos la carretera que va a coruña, a un km mas o menos de este pazo esta el lugar de cebola de abaixo, y como no hay dos sin tres, a su lado tenemos cebola de arriba!!!!!!!!!!!!!!. Zas, legumbresland.

en ourense hai unha historia que di que vindo un dia da siega de castela un paisano meteuse para atallar por unha fraga que sei que estaba enmeigada pois nela vivia unha moura. cando ia por el apareceulle a moura e dixolle que si lle facia un favor ela a cambio darialle o regalo ese que lle prometeu a muller pero que esqueceu comprar. o home dixo que si e ela doulle un paquete e dixo que chegando a ourense o pasar polas pozas do maimon gritase 3 veces maimón e saldria unha amiga dela e teria que darlle o paquete e a cambio ela darialle o regalo para a sua muller pero que non se lle ocurrise por nada do mundo abrir o paquete. O paisano foise hacia ourense pero como tiña moitas ganas de...... ca muller decidiu ir a casa directamente e o dia seguinte pola mañan cedo levarlle o paquete a moura. Chegou a casa e claro a muller pensou que o paquete era para ela ainda que el lle dixo que non que o seu tiñado encargado nunha tenda da praza maior e que iria por el o dia seguinte. Cando o home quedou dormido polo cansancio da viaxe..... a muller baixou a cociña, e abriu o paquete e veu que era un queixo asi que colleu un pedazo pequeno e voltou a cerrar o paquete para que non se notara posto que o home dixeralle que era para a muller dun que estivera con el na sega. o dia seguinte ergueuse cedo e foi as pozas do maimon e gritou 3 veces maimon e apareceu a moura pero enfadadisima, el deulle o paquete con medo e pediulle o seu agasallo ela doullo con mala cara e desapareceu. Indo o home todo contento decidiu parar nunha carballeira a fumar un pitillo e de paso ver que era o regalo. abriu o paquete e viu que era un bonito corpiño. para ver como lle quedaria a sua dona decidiu poñerllo a un carballo e cando rematou de atalo o carballo estalou. Sempre me chamou a atencion este conto, por eso, unha tarde as aforas de ourense, vindo das termas de outariz flipei cando vin un cartel señalizando as pozas do maimon.

casa "tetrica" felisa

El otro día entramos a tomar un café a casa felisa: Fuimos a la parte de atrás, al patio cubierto. nunca habia entrado asi que fué como una iniciación. Lo que mas me llamo la atención es que tenian una especie de cueva en miniatura con una virgen y otros santos, alumbrados por un cirio de eses rojos de misa. claro, en estas fechas prenavideñas, ver esto es imaginarte que tienen ya puesto el belen, pero claro allí adema de la virgen, estaba san pancracio y un par de santos mas, pero ni rasto del pesebre, ni del niño jesus, ni de san josé, y ahi fué cuando me empecé a moskear. juerr que te estás tomando un café en un bar con encanto y a tu lado tienes un altar en miniaturaa!!!!!, despues ya con espiritu crítico empiezas a fijarte en todas las cosas que ves allí yyyy.... descubres que las plantas de las macetas(de plástico) tienen todas la misma planta, que para mas inri resulta que es con la que se suelen hacer las coronas para los muertos pq son flores que aguantan mas los vaivenes, entonces ya visto lo visto te pones a pensar, quien será la felisa esta? telita!!!!!!!!!!!! surrealista total. Despues de pagar el café e irte con la paranoia esta, te fijas en la puerta de entrada de la casa( la interior) yyyyyyyy..... arriba en el dintel ves que pone:alabado sea el señor. ahí ya solo tienes dos opciones racionales, o eso antiguamente era un convento o.............. casa felisa una pasada!!!!!!!!!!

reciclando ando

Si algo sobresae por riba da mesma paisaxe verde de galicia, sin duda algunha é a manìa enfermiza que temos de reciclar as cousas vellas, que xa non usamos, econvertilas en feismo urbanistico. quen non viu unha bañeira reconvertida en bebedoiro para os animais no prado? o que chama a atencion e cando se usan os restos(ou non tanto) de antigas construccions como partes dun novo edificio. Para mostra ahí temos en santa comba a entrada principal dunha igrexa feita cas pezas dalgun horreo. Reciclando ando!!!!!! cousas do cura que nos anos 50 decidiu construir a igrexa, como ben se pode leer nunha placa na entrada.

monte de viso

A xente que vivimos en Santiago sabemos cal e o monte pedroso, o monte das antenas da television. Quen non subiu de cativo facendo unha excursión a el? quen non sabe que e a donde ian as parellas no coche? santiago non ten mar pero ten monte, o pedros, ainda que para ser exactos abria que decir que temos montes, dous pq xusto en frente do pedroso e o outro lado da cidade, o pe do rio sar temos o monte de viso, que non é tan alto pero ten unha vistas espectaculares da cidade de santiago e o seus arredores. indo hacia el o outro dia, parei a falar cun señor maior para preguntarlle si habia algunha pista ou camiño para subir a cima. Puxemonos a falar e contoume que de cativo subira moitas veces, e notei como se lle iluminaban os ollos como cando a un neno daslle un caramelo. Despois dixome que arriba habia unha mina, que non era tan grande coma o do jaias(o gaias da cidade da cultura) enton pregunteille si eran minas de auga coma as do pedroso, e contestoume que non, que eran minas feitas polos mouros.chama a atencion que en toda galicia as cousas sobrenaturais foron feitas polos mouros, pero non se refiren os arabes, senon a un pobo mais antiguo que habitaba estas terras(hai que precisar que cando din mouros refirense a xente negra)que suele habitar ainda hoxe en dia nos castros. que pasada!!!! perguntaslle a alguen como se chamaba o alcalde fai 30 anos e nos se lembra pero si lembran que fai moitos moitos anos aquí habitaban os mouros.........

serán felices? sempre me pregunto o mesmo cando vexo a algun animal pastando a sua bola. Son deses pensamentos trascendentais.

que raros somosss

Chama moito a atencion cando imos por galicia adiante atoparnos con sitios centricos de todo como pode ser unha rua dalgunha cidade mal urbanizada ou con baches, ou ir a algun parque e ver que falta unha papeleira por poñer dous exemplos( por non falar da mal sinalizacionnnnnn endemica en galicia ou como pechar o terruño para decir que é noso ainda que despois teñamolo a monte total) e logo por contraposicion chama a tencion cousas como subir por un camiño de cabras, monte arriba e atoparnos un banco, uo cunha area recreativa enteira composta por bancos fonte parrilla e ata cartel de señalizacion. Ahí é cando pensas o mesmo, como carallo subiron todo esto ata aquí por ese camiño juer.

o parque do pasatempo

Que pasada o parque do pasatempo en Betanzos. Si a día de hoxe desperta en nos o sentido da sorpresa, tiña a que ser un flipe maneira en que o faría fai mais de cen anos cando foi construido baixo o mecenazgo dos irmáns Garcia naveira, dous indianos que fixeron fortuna na arxentina, e se dedicaron a construir edificios no seu betanzos natal. como curiosidade, reseñar que foi o primeiro sitio de españa onde se usou o cemento. para que dempois dijhan que andabamos atrasados os galegos..... jajajaja.........

jacuzzi en aurea

Que pasada chegar as termas o aire libre de outariz, nas aforas de ourense e darse un baño relaxadamente. a sensacion de estarse bañando en auga quente pero en plena natureza, podendo mirar para arriba e ver o ceo en vez dun teito xa merece a pena. non eran tontos os romanos non, cando foron eles os que disfrutaron deses lujos callaequicos( puxeronlle a estas terras o nome de gallaecia pq a primeira tribu que atoparon era os callaeci. Chegar as termas un dia de outono ou inverno deses frios e humedos e por contraposicion meterse na auga dalgunha das minipiscinas ca auga quente, uffffffffffff unha sensacion desas inesquecibles.

ero el empanado

Conta unha lenda que no monasterio de armenteira, no concello de meis, habìa un abade que se chamaba ero. un dia salíu a dar unha volta polos campos que habia fora do mosteiro e sintiu cantar un paxaro, o seu canto era tan maxico que quedouse moito rato coma empanado(esa expresion oinlla por primeira vez a alguen da coruña, e encantoume: estás empanado neno!!)escoitandoo. Cando voltou en si volveu o mosteiro pero algo cambiara no ambiente, o chegar veu que os monxes non eran os mesmos e non sabía que estaba a pasar asi que preguntoulle a un deles dicindolle que el era ero, o abade, e o monxe respostouelle que fai moito tempo, 200 anos polo menos no mosteiro habia un abade chamado ero, que un dia saira a dar unha volta polo campo e non se voltou a saber nada del. Ero el empanado telita neno!!!!!!!!!!!

nazis na costa da morte

As primeiras veces que fun a praia de balares chamoume moito a atencion o gran muelle que ahi alí pero como vas co chip de ir a praia. toma-lo solete, bañarte e ver pasar disimulada ou non tan disimuladamente as pivas en biquini, non te quedas con outros detalles que o final resultan mais interesantes. Pero un dia deses chamoume a atencion que en balares non hai casa ningunha e ademais que o muelle ese non tiña ningunha embarcación, así que atando cabos cheguei a conclusión que ese muelle tiña que ter algo de historia. puxenme a investigar un pouco e mimaaaaaaaaaaa!!!!! resulta que era un muelle construido polos nazis na segunda guerra mundial para poder embarcar o volframio.

festa rachada no medievo

Por duas cousas chama a antencion a igrexa de san francisco de ourense. a primeira é porque donde a atopamos hoxe en dia, non era o seu primitivo emprazamento e a segunda é pola figura dun gaiteiro medieval que vemos tallada nun dos seus capiteis da entrada principal.tiña que ser un flipe escoitar tocar a un gaiteiro desa epoca mentres comias unha empanada(a primeira representacion dunha aparece no portico da gloria da catedral de santiago.

gañan!!!!!!!

el horreo es una de las pocas construcciones autóctonas que tenemos en Galicia. Capillas, iglesias, catedrales, castillos o hasta puentes, se repiten en el resto de Europa pero el horreo és nuestro de aquí de siempre. Hai una teoría que dice que el pináculo que corona el techo del horreo es una referencia fálica como queriendole dar gracias a la naturaleza o a modo de adoracion por la cosecha recibida. Como pasa con muchas otras cosas y lugares, a posteriori, la iglesia católica también cristianizó el horreo y por eso se le puso una cruz. en el horreo convive lo pagano con lo divino. Resulta curioso ver por ejemplo el horreo de la iglesia de a peregrina, a las afueras de Santiago, en el no vemos el pináculo y en su lugar tiene una cruz. como diciendo que en terreno divino no entra lo pagano. Despues de dos mil años la iglesia católica no consiguió erradicar el falo del horreo y flipaa, desde hace tiempo lo consuguió con la cruz tb algún que otro gañan que se dedica a robarlos para venderselo al hortera del chalet y tuneaer la finca con ellos, el carro de vacas y el arado romano.

san jose

cuando se pusieron las bases de la futura iglesia católica se elijieron cuatro evangelios para componer la biblia, dejando fuera a otros. eses otros son conocidos como los evangelios apócrifos, en ellos se cuenta la vida de la sagrada familia, son evangelios mas cercanos a nosotros y mas mundanos a la vez por eso mismo seguramente no los aceptó la iglesia católica. en la epoca de la construccion de las iglesias románicas aun se aceptaba lo que ponian y ello se plasmaba muchas veces en los templos. un ejemplo muy repetido es el que nos dice que san jose era un anciano( de ahí que la virgen maria quedase embarazada siendo virgen ja ja ja) parece mentira como cambia el significado de la historiaa a traves de los años.