en busca dos dolmens de vimianzo

Nunca me esquencerei dunha vez que alguén me comentou que fora cuns amigos a visitar a ruta dos dolmens de vimianzo e que quedaran moi enganados pois virón un cartel que a sinalizaba, meteronse co coche por unha pista chea de curvas e sen aparente fin, despois tiveron que andar coma vinte minutos, e solamente había un dolmen alí.......... jajajaja rinme para meu interior claro, e moi diplomáticamente respondinlle que a ruta abrangue mais dolméns pero que non están todos xuntos, si non que se atopan desperdigados por toda esa gran zona da costa da morte. nosoutros, para chegar a este das fotos, tamén tivemos que pasar as nosas, e ademais está dentro dunha grande finca fechada que semellaba ser unha inmensa explotación de eucaliptus( xa postos a pedir, cando o franciscano galego frai rosendo salvado tivo a gran idea de traelos a galicia, debeu de traer tamen algún koala, así quedaban mais auténticos jajajaja). este dolmen está feito con grandes laxes de esquisto e ten unha gran cámara interior donde pode estar de pé perfectamente unha persona, ainda que o que mais te chama a atención e a soedade do lugar e o fondo a petrea imaxe do monte pindo, o noso olimpo da prehistoria.