o fogar do santiso

Gustame o fogar do santiso, reencontrame cun tempo pasado que busco e busco pero sei que non atoparei nunca, buscoo sen parar por galicia adiante pero sempre aparece imperfecto. como unha fraga con eucaliptos ou unha aldea cunha casa de cemento ou unha palloza dos ancares con teito de fibrocemento. Gustame a pedra, a madeira e o lume dunha lareira, gustame a ledicia da xente comendo e perdendo a vergoña cando o viño vai baixando. e gustabame moito cando o señor santiso tocaba a gaita. Maldito o día que lle presentaron o teclado casio pq xa non o solta.